در شهر لار ...

" لار " پايتخت ايالتي به همين اسم است كه سابقا مملكت پادشاه نشين لقب داشته است. وسعت اين شهر متوسط است و از اطراف كوه هاي بلند بر ان فشار اورده اند و خود شهر در گرداگرد تپه اي بنا شده كه بالاي ان قلعه اي سنگي دارد كه محل ساخلوي قشون پادشاه ايران است.

هواي اين مملكت خيلي گرم است و اب ديگري غير از اب باران ندارد، كه در انبارها ذخيره مي نمايند و هر وقت مي گشايد مانند سيل به يك طرف شهر جاري مي شود و از دو طبقه كه با سنگ ساخته اند، چون ابشار مي ريزد و در شهر و اطراف شهر، درخت خاصه نخل و بعضي اشجار گرمسيري زياد است، و در باغ ها و كوهستان عده زيادي درخت نارنج ديده مي شود.

در لار دو كاروانسرا بيشتر ديده نمي شود، يكي در شهر كه خوب ساخته نشده و ديگري منتها اليه شهر طرف هرمز كه بالنسبه راحت تر است. اگر در موقع بارندگي پر از اب نشود، گاهي بايد چندين روز انتظار كشيد تا اب ان بيرون برود و قابل سكني بشود.

به همين جهت فرنگي هاي مسافر در منزل هلندي ها كه در اخر شهر خانه دارند، منزل مي كنند. هلندي ها مجبورند كه در لار خانه داشته باشند، براي اينكه بارهاي ابريشمشان كه از اصفهان مي ايد در انجا بايد پايين اورده شترها را عوض كنند، زيرا شتر هر ولايتي نبايد از ولايت خود تجاوز كند،

به علاوه شترهايي كه از اصفهان مي ايند طاقت گرما ندارند و بايد بارهاشان را تسليم شترهاي گرمسيري بدهند. نظر به اين احتياج اغلب حاكم لار مدتهاي مديد انها را معطل مي كند تا شتر تازه برايشان حاضر نمايد و اين موضوع موجب خسارت زياد براي انها مي شود.

زيرا كشتي هايشان كه در هرمز منتظر بارگيري ابريشم هستند، هر روز مبالغ گزاف خرج دارند و هيچ چاره براي اين كار ندارند، مگر اينكه مبلغي به حاكم لار نياز كنند تا زودتر شتر به انها برساند و لوازم حركتشان را فراهم نمايد.

در يكي از سفرهاي خود در مصاحبت " مسيو كنستان " رئيس كمپاني هلندي بوديم، پانزده روز در لار مانديم چون هوا هنوز خيلي گرم بود و كشتي هاي معهود وارد بندر هرمز نشده بودند، ما ترجيح داديم كه در لار توقف نماييم تا خبر ورود كشتي ها برسد.

______________________________________________________________________________

‍پي نوشت:

1_ژان باپتيست تاورنيه (1606-1689م) را پژوهشگران يكي از بزرگترين سياحان قرن 11 هجري (قرن هفدهم ميلادي) مي دانند كه در فاصله سالهاي 1401ه.ق-1665م)به روزگار سلطنت شاه سليمان صفي و شاه عباس دوم حداقل شش بار به ايران مسافرت نمود.

2_ تاورنيه مطالب ارزنده اي راجع به ايران از خود باقي گذاشته است كه از حدود سفرنامه هاي معمولي تجاوز كرده است، زيرا او با نظري دقيق نسبت به همه امور، از بزرگترين مسائل تا كوچكترين انها توجه كرده و با صراحت و صداقت انچه ديده و در اطرافش گذشته به رشته تحرير دراورده است.

3_بدون شك تاورنيه از سياحان همزمان و جهانگردان بعد از خود ارزش بيشتري دارد. زيرا تعداد مسافرتها و اقامتش در هر يك از اين سفرها بيشتر از ديگران بوده است و حق تقدم او نسبت به جهانگردان ان زمان حتي شاردن او را برتر مي سازد.